zaterdag 4 augustus, the day after

Inmiddels is het circus met de minister van Binnenlandsezaken, gisteren vrijdag 3 augustus, achter de rug. Een beetje teleurstellend eigenlijk, althans.......
In eerste instantie zou de man het bureau van de Gendarmerie bezoeken waarbij wij samen op de foto zouden komen met achteraf een informeel gesprekje. Tijdens de briefing vooraf bleek dus dat dat even anders werd.

De man is de haven van argelès sur Mer binnengevaren waarna hij op de Boulevard een presentatie kreeg over de bosbranden van afgelopen weken, met doden, gewonden en miljoenen schade. De brandweer werd uiteraard de hemel in geprezen. Ook brandweermensen zijn toen gewond geraakt.

Tijdens de presentatie werd ik in eerste instantie op de achtergrond gezet.
Vervolgens kwam de minister voorbij, niets informeel maar officieel de handschudden met een hele ring aan fotograven. Er werd door omringende hoogwaardigheidsbekleders tekst en uitleggegeven. Een rechtstreeks aan mij gestelde vraag door de minister ging aan mij voorbij vanwege mijn houtje-touwtje Frans en de in het Frans ratelende met al dan niet catalaans accent pratende minister.

Trouwens voor het bezoek van de minister was er nog een incident met een kermisexploitant. Deze had een brief gekregen van de gemeente over het verplaatsen van zijn materiaal. Hij was het er niet mee eens en zou het bezoek van Le ministre gaan verstoren. Met groot machtsvertoon gingen wij ter plaatse. Er is niets gebeurd. Na wat gebel over en weer is er kennelijk een accoord gesloten met de exploitant en konden we weer weg.

Afgelopen week was collega Heleen de Haas ook in Argelès sur Mer. Zij schrijft namens de raad van Korpschefs een evaluatierapport ten aanzien van de buitenlandse detacheringen in het kader van het verdrag van Prum. Zij heeft mij in dit gebeuren dan ook met raad en daad bijgestaan.
Ook zijn Maurice et Marie, een bevriend stel die in Lavaur ( Toulouse ) wonen ook een paar dagen bij mij op bezoek.
Met elkaar hebben we dan ook onze vrije tijd door gebracht. Wij eten onder anderen in de kantine van het plaatselijke zwembad. Dat is dus geregeld door de gendarmerie. De kok, bediening en entertaiment wordt door Frederique gedaan. Ze wordt fred genoemd.

Ik vertel nu maar even wat inhoudelijks over mijn ervaringen over het werken in frankrijk.
Na 2 weken werken krijg ik een beetje het systeem door zoals de Gendarmerie werkt. In de winter is het een slaapstadje van zo'n 11.000 inwoners waarbij de vaste bezetting van het bureau, 16 man / vrouw sterk het met gemak afkunnen.
In de hoogtij dagen, "la periode Estivale" genoemd, wordt de regio overspoeld met meer dan 200.000 toeristen. Naast de toeristen komen ook groepen criminelen en bendes. Deze zorgen voor een stortvloed van met name diefstallen.
Juist hierdoor ontstaan de contacten tussen de buitenlanders die aangifte komen doen en de politie. Inmiddels hebben ze wel aangifte formulieren in het Engels en Duits. Echter ontstaan door bijkomende vragen vaak taalproblemen. Dagelijks sta ik de Gendarmerie hierin dan ook bij.
De Gendarmerie heeft dan ook een zomerdetachement en heeft Argelès sur Mer nu meer dan 40 agenten in dienst.
Echter is ook de lokale bevolking massaal slachtoffer van de hoge criminaliteit.
Wat opvallend is, is dat er veel reservisten zijn, jong en oud. De ouderen zijn vaak Gendarmes die net na hun 50e jaar ontslag nemen en pensioen krijgen. Vervolgens laten zij zich weer door de Gendarmerie inhuren. Zij ontvangen dan een hoger netto eindsalaris. De jongeren zijn of studenten die als reservist geld verdienen of mensen die het werk leuk vinden. Naar wat ik heb begrepen krijgen de reservisten een wel erg korte opleiding van enkele weken, maar lopen wel bewapend rond. Geen enkele reservist heeft toegang tot de politiesystemen. Dit levert weer extra werkdruk op voor de reguliere collega's die wel alles in het systeem moeten verwerken.

De diensten verlopen met een vast schema.
Dagdiensten zijn van 08.00 uur tot 12.00 uur en van 14.00 uur tot 19.00 uur. Deze collega's hebben dan Planton ( ontvangst en helpen burgers ), afwerken schriftelijk werk of onderzoeken doen naar aanleiding van aangiftes.
De noodhulp, of zoals het hier heet PAM ( primaire à marcher ) wordt uitgevoerd door 4 collega's in 1 auto. Soms draait een 2e surveillance auto mee met 3 à 4 collega's. De laatste doet vaak tussendoor ook een voetpatrouille in het erg drukke uitgaanscentrum.
De noodhulp begint om 07.00 uur tot 14.00 uur. Deze collega's eten op het bureau en blijven ter beschikking als er meldingen zijn. Van 14.00 uur tot 19.00 uur is men vrij. Vanaf 19.00 uur heeft men telefoondienst. Is er een melding ( intervention ) dan komt men in dienst. Van 00.00 uur tot 03.00 uur is men in dienst. Het is met name een horecadienst. Er is ook een extra dienst, een regionalebijstandsteam, herkenbaar aan de zwarte dienstkleding, geweren met rubberenkogels, grote bussen pepperspray en soms voorzien van pistoolmitrailleurs ( heckeler en koch MP7 dacht ik ). Van elke patrouille is 1 collega voorzien met een tacer.
Van 03.00 uur tot 07.00 uur is het weer een telefoondienst.

Het wordt mij ook steeds duidelijker dat de Gendarmerie een militaire organisatie is. Dat merk ik aan de hierarchie en aan het optreden. Duidelijk communiceren naar de burgers en zonder discussie optreden. Dat werkt echt goed. Ook de burgers weten het en handelen direct naar wat hun opgedragen wordt. Het lijkt mij allemaal routinematig te gaan.
Zou dit ook in Nederland kunnen? Please! Door deze duidelijkheid merk ik dat het juist ontspannen werkt aan beide zijden!

Inhoudelijk over mijn werk;
Ik loop dus mee in de planning, dag en nachtdiensten. Heeft men mij nodig vanwege het vertalen dan help ik de collega's daarbij. Inmiddels weet ik dat er elke zaterdag zo`n 170 verse enthousiaste, energieke en hormoon overlopende jeugdigen vanuit Nederland hier gewisseld worden en zich in het uitgaanscentrum storten. Gelukkig gaat dat meestal goed. Echter heb ik inmiddels dus ervaren dat veel jeugdigen wel aan het plezier denken maar niet stilstaan bij sommige gevaren.
Met name 's nachts gebeurd er nogal wat. Jonge meiden, soms nog maar 17 jaar, begeven zich op plaatsen waar ze eigenlijk niet moeten komen, bijvoorbeeld het strand. Ook de lange weg vanuit de disco's naar hun camping levert af en toe problemen op door groepjes jeugd, al dan niet uit het dorp zelf, om hun lastig te vallen.
Uiteraard plegen de jongeren zelf helaas ook wel eens misdrijven zoals vernielingen of diefstal.
inmiddels is met de leiding van de gendarmerie besproken dat ik elke zaterdag als de jeugd vanuit Nederland aankom hun ga vertellen wat de regels zijn en hun juist ook vooral op de gevaren wijs. Dit om narigheden zoals verkrachtingen en mishandelingen te voorkomen.

Vandaag zou dit de eerste keer zijn. Het is wel mijn vrije weekend, maar ik had afgesproken dat ik tussen 11.00 uur en 13.00 uur de camping bezoek. Ik vind het namelijk belangrijk om die voorlichting te geven.
Ik heb inmiddels contacten met de 3 verantwoordelijken van de 3 reisorganisaties. Echter kon ik deze voor 12.00 uur afbellen. Net voordat ik het bureau binnen wilde lopen vlogen alle dienstauto's met toeters en bellen het bureau uit. Een aanrijding met gewonde waarvan de dader was doorgereden.
Geen dienstauto ter beschikking en geen collega beschikbaar die met mij mee kan. Dat laatste is ook een verplichting. Je mag als buitenlandse diender niet alleen in uniform de straat op.
Ik heb nu met de reisorganisaties afgesproken dat ik dinsdag alsnog mijn praatje kom houden.
Deze dag is ook een journaliste van de Telegraaf aanwezig